Rozpoznanie HFRS – gorączki krwotocznej z zespołem nerkowym

Tło

Wirus Hantaan (HV) jest głównym patogenem odpowiedzialnym za gorączkę krwotoczną z zespołem nerkowym (HFRS). HFRS to globalnie rozpowszechniona odzwierzęca ostra choroba zakaźna charakteryzująca się gorączką, krwotokiem i niewydolnością nerek. Choroba ma ostry początek, szybki przebieg i wysoką śmiertelność, stanowiąc poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego. Gryzonie (takie jak Apodemus agrarius i Rattus norvegicus) są głównymi rezerwuarami i wektorami HV. Przenoszenie na ludzi odbywa się głównie poprzez aerozolowe wydaliny (mocz, kał, ślinę), kontakt bezpośredni lub ukąszenia wektorów. HFRS może występować przez cały rok, a ogół populacji jest na nią podatny. Według statystyk WHO, epidemie HV odnotowano w 32 krajach na całym świecie, ze szczególnie wysoką częstością występowania w Azji Wschodniej, Europie i na Bałkanach.

Markery przeciwciał po zakażeniu HV

Po zakażeniu wirusem HV układ odpornościowy człowieka produkuje specyficzne przeciwciała, głównie HV-IgM i HV-IgG.

● Przeciwciała HV-IgM: pełnią funkcję serologicznego markera wczesnej infekcji, pojawiają się zwykle w ciągu kilku dni od wystąpienia objawów i mają kluczowe znaczenie dla rozpoznania ostrej fazy zakażenia.

● Przeciwciała HV-IgG: Pojawiają się później i mogą utrzymywać się do końca życia, wskazując na przebyte zakażenie lub rekonwalescencję. Czterokrotny lub większy wzrost miana przeciwciał HV-IgG pomiędzy próbkami surowicy w ostrej fazie choroby i w okresie rekonwalescencji jest również diagnostyczny dla ostrego zakażenia.

Typowe metody diagnostyki HV

Obecnie stosowane laboratoryjne metody wykrywania HV obejmują izolację wirusa, PCR, serologiczny test ELISA i testy immunologiczne z użyciem koloidalnego złota.

● Hodowla wirusa i reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR) zapewniają wysoką specyficzność, ale są czasochłonne, wymagają zaawansowanych technologii i zaawansowanego sprzętu laboratoryjnego, co ogranicza ich powszechne zastosowanie.

● Mikroimmunofluorescencja (MIF) zapewnia dobrą dokładność, ale wymaga mikroskopu fluorescencyjnego i fachowej interpretacji, co ogranicza jej rutynowe zastosowanie.

● Testy ELISA i z użyciem koloidalnego złota są powszechnie stosowane w warunkach klinicznych ze względu na ich prostotę, szybkość, wysoką czułość i swoistość oraz łatwość pobierania próbek (surowicy/osocza).

Wydajność produktu

Cechy testu HV-IgM/IgG (ELISA) firmy Beier Bio

● Rodzaj próbki: surowica, osocze

● Rozcieńczenie próbki: Zarówno testy IgM, jak i IgG wykorzystują oryginalne pobieranie próbek z dołka w rozcieńczeniu 1:11 (100 µl rozcieńczalnika próbki + 10 µl próbki), co usprawnia przepływ pracy i zmniejsza obciążenie operatora

● Odczynnik gotowy do użycia: Wszystkie odczynniki są gotowe do użycia, z wyjątkiem buforu do płukania (20× stężonego). Oznaczone kolorami dla łatwej identyfikacji.

● Procedura inkubacji: 30 min / 30 min / 15 min; w pełni zautomatyzowana

● Długość fali detekcji: 450 nm z odniesieniem 630 nm

● Paski powlekane: 96 lub 48 łamliwych dołków, każdy z nadrukowanym kodem produktu w celu zapewnienia możliwości śledzenia i wygody

Cechy testu HV-IgM/IgG (złoto koloidalne) firmy Beier Bio

● Rodzaj próbki: surowica

● Czas wykrycia: Wyniki w ciągu 15 minut; nie jest wymagany żaden dodatkowy sprzęt; idealne do szybkiego badania przesiewowego w warunkach ambulatoryjnych, na oddziałach ratunkowych i w miejscach, gdzie jest dużo pacjentów

● Procedura: Dodać 10 µl próbki do studzienki na kartę testową za pomocą kroplomierza; interpretacja wyników nastąpi w ciągu 15–20 minut

Skuteczność kliniczna testów HV-IgM (ELISA), HV-IgG (ELISA) i HV-IgM/IgG (złoto koloidalne)